ต้นไผ่น้ำเต้า
ชื่อวิทยาศาสตร์: Bambusa ventricosaMcClure ชื่อวงศ์: GRAMINEAE ชื่อสามัญ: Buddha s Belly bamboo, Phai namtao ลักษณะทั่วไป: ต้น ลำต้นอยู่เหนือดินตั้งตรงเอง ผิวเรียบ เห็นข้อปล้องชัดเจน ต้นอ่อนสีเขียวอ่อน ต้นแก่สีเขียวอมเหลือง ใบ เป็นใบประกอบแบบขนนก ใบด้านบนมีลักษณะมันเรียบ ส่วนด้านท้องใบมีลักษณะหยาบ ขอบใบมีความคม ใบแก่สีเขียวเข้มเรียวแหลม การดูแลรักษา: ชอบแสงแดดจัด ต้องการน้ำพอสมควร เจริญเติบโตได้ในดินทุกชนิด การขยายพันธุ์: การแตกหน่อ หรือ แยกกอ การใช้ประโยชน์: - ไม้ประดับ - ทำเป็นของชำร่วยได้ เช่น ทำแจกัน - บริโภค - สมุนไพร ถิ่นกำเนิด: ประเทศจีน ส่วนที่ใช้บริโภค: หน่อสามารถนำมาทำอาหารรับประทานได้ สรรพคุณทางยา: - ใบ นำมาปรุงเป็นยาขับฟอกโลหิตระดูที่เสีย - ตาไม้ไผ่ สุมไฟเอาถ่าน ใช้รับประทานแก้ร้อนในกระหายน้ำ - ราก มีรสกร่อยและใช้รวมกับยาขับโลหิต ขับระดู อ้างอิง https://sites.google.com/site/sitkhxmulrongreiynfangwithyayn/tn-phi-na-tea