ต้นไผ่น้ำเต้า

ชื่อวิทยาศาสตร์:Bambusa ventricosaMcClure

ชื่อวงศ์:GRAMINEAE
ชื่อสามัญ:Buddha s Belly bamboo, Phai namtao
ลักษณะทั่วไป:
ต้น ลำต้นอยู่เหนือดินตั้งตรงเอง ผิวเรียบ เห็นข้อปล้องชัดเจน ต้นอ่อนสีเขียวอ่อน ต้นแก่สีเขียวอมเหลือง
ใบเป็นใบประกอบแบบขนนก ใบด้านบนมีลักษณะมันเรียบ ส่วนด้านท้องใบมีลักษณะหยาบ ขอบใบมีความคม ใบแก่สีเขียวเข้มเรียวแหลม
การดูแลรักษา:ชอบแสงแดดจัด ต้องการน้ำพอสมควร เจริญเติบโตได้ในดินทุกชนิด
การขยายพันธุ์:การแตกหน่อ หรือ แยกกอ
การใช้ประโยชน์:
- ไม้ประดับ
- ทำเป็นของชำร่วยได้ เช่น ทำแจกัน
- บริโภค
- สมุนไพร
ถิ่นกำเนิด:ประเทศจีน
ส่วนที่ใช้บริโภค:หน่อสามารถนำมาทำอาหารรับประทานได้

สรรพคุณทางยา:
- ใบ นำมาปรุงเป็นยาขับฟอกโลหิตระดูที่เสีย
- ตาไม้ไผ่ สุมไฟเอาถ่าน ใช้รับประทานแก้ร้อนในกระหายน้ำ
- ราก มีรสกร่อยและใช้รวมกับยาขับโลหิต ขับระดู

 

อ้างอิง  https://sites.google.com/site/sitkhxmulrongreiynfangwithyayn/tn-phi-na-tea